پش از از overclocking ریزپردازنده باید به نکات زیز توجه نمایید:

1:مادربرد سیستم نقش بسیار مهمی در فرآیند overclocking دارد زیرا از طریق مدار تغدیه مادربرد عمل اورکلاک را انجام می دهد و کیفیت مناسب این مدار سبب افزایش کارایی و پایداری بیشتر CPU پس از عملیات Overclocking میگردد. معمولا مدارات تغدیه مادربردهایی که دارای تقویت کننده­های دیجیتالی PWM هستند(این تقویت کننده­ها معمولا در کلاس D کار می­کنند):عملکرد مناسبی که در فرآیند Overclocking از خود نشان می­دهند. اغلب این تقویت کننده­ها از نوع Direct FET Mosfet یا Volterra Mostef می باشند.

شکل ­های بعد دو نمونه از این مدارات را نشان می­دهند.

همان طوری که در شکل فوق مشخص فوق مشخص شده است بخش تعذیه مادربرد فوق علاوه بر این که از مدارات  Voltera Mosfet با مدلاسیون PWM استفاده می­کند : دارای دو المان Coiltronic نیز می­باشد.این قطعات Coiltronic با نام چک CPL-4-50 شناخته می ­شوند و شامل 4 سیم پیچ با اندوکتانس سلفی معین و یک هسته آهنی می­باشند. وظیفه این چک الکترونیکی کنترل و مدیریت بهتر توان سیستم می­باشد.

همان طوری که در تصویر بعدی مشاهده می­نمایید: فضای اطراف ریزپردازنده به اندازه کافی خالی بوده شما به راحتی می­توانید از یک سیستم خنک­کننده مناسب برای خنک سازی CPU در هنگام OverClocking استفاده نمایید.

2:سیستم خنک کننده ریزپردازنده در فرایند Over Clocking نقش بسیار مهی را ایفا می­کند: مثلا خنک سازی CPU با استفاده از فناوری های Air Cooling / Water Cooling / Extreme Cooling می تواند سبب دفع بهتر حرارت و بهبود OverClocking گردد. در فناوری آخری از (Extreme Cooling) از نیتروژن مایع (LN2) گاز هلیم و یخ خشک برای دفع حرارت  استفاده می­شود.

شکل زیر یک خنک ساز Air Cooling پیشرفته را نشان می­دهد.

تصاویر بعد ی خنک سازی ریزپردازنده با استفاده از فناوری پیشرفته Extreme Cooling را نشان می دهد.

3:منبع تغذیه نقش نسبتا موثری در فرآیند over clocking دارد زیرا در طی این فرآیند توان بیشتری از قطعاتی مانند: مادربرد ریزپردازنده کارت گرافیکی و .... کشیده می­شود و منبع تعذیه سیستم باید قادر به تامین این توان اضافی باشد.

4:استفاده از چسب حرارتی مناسب برای CPU:با افزایش دمای ریزپردازنده در هنگام Over Clocking احتمال خراب شدن چسب حرارتی قبلی وجود دارد بنابراین باید چست حرارتی قبلی را کاملا از روی ریزپردازنده پاک کرده و از یک چسب حرارتی مقاوم در دماهای بالا استفاده نمایید. بدین منظور استفاده از چسب حرارتی (AS5) Arctic Silver 5 که ترکیبی از فلزهای نقره آلومینیم و روی بوده و دانسیته بسیار بالایی دارد پیشنهاد می شود. این چسب حرارتی بیش از 88 درصد از حرارت ریزپردازنده را به سیستم خنک­کننده منتقل نموده و سبب پایین آمدن دمایریزپردازنده می­گردد.

همان طوری که از نام این واژه بر میآید:افزایش سرعت سیکنال ساعت هر یک از اجزای یک رایانه بیش از میزانی که به صورت پیش فرض در کارخانه تعیین گردیده است را در اصطلاح فنی overclocking می­نامند. یکی از مهمترین اجزایی که معمولا overclocking می شود: CPU می­باشد.سرعت سیگنال ساعت CPU می­تواند نتیجه سرعت FSBو عدد مدار چند برابرکننده CPU  (Multiplier) باشد:

سرعت FSB ×  چند برابرکننده = سرعت ساعت CPU

با توجه به رابطه فوق افزایش هر یک از این پارامترها می­تواند سبب  افزایش فرکانس ساعت CPU یا همان فرآیند overclocking گردد. با این وجود باید به این نکته مهم توجه نمود که افزایش فرکانس FSB تاثیر به مراتب بیشتری نسب به افزایش ضریب Multiplier دارد:زیرا با افزایش سرعت FSB سرعت RAM و سرعت CPU نیز افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر نتظیم مدار Multiplier نسبتا دشوار می باشد.

سیستم setup مادربرد دارای قابلیت­های مهمی است که در اینجا به مهمترین آنها اشاره می­نماییم:

Ø      قابلیت Password گذاری بر روی سیستم برای عدم ورود غیرمجاز به سیستم در همه مادربردها می­توان این قابلیت­ها رابرای اختصاص دادن  رمز ورود برای کاربران فعال نمود . نحوه تنظیم Password بدین ترتیب است که باید در هنگام بالا آمدن سیستم . به صفحه مونیتور توجه نمایید تا دریابید که با زدن کدام دکمه می­توان  وارد Setup مادربرد شد. معمولا در اکثر مادربرد با فشردن  دکمه Del یا F2 می­توان وارد Setup مادربرد شد.

Ø      سپس با انتخاب User Password و وارد نمودن پسورد بر روی سیستم پسورد بگذارید. در این حالت باید وضعیت  Security Option را به حالت System یا Enable تغییر  داد. منوی Security Option معمولا در صفحه  Advanced Bios Setup قرار دارد.

Ø      قابلیت Password گذاری بر روی Setup برای جلوگیری از عدم تغییر نتظیمات: با انتخاب گزینه Supervisor Password و وارد نمودن پسورد بر روی Setup پسورد بگذارید.

Ø      تنظیم صحیح سکانس Boot : مثلا : می­توانید به سیستم اعلام نمایید که در ابتدای بالا آمدن از کدام قطعه فرمان بگیرد یا به اصطلاح وارد کدام قطعه شود. این انتخاب­ها می­تواند شامل ک فلاپی درایور سی­دی درایو هادر دیسک­ها پورت های USB قطعات SCSI و.... باشد.

حافظه کوچکی است که توط یک باتری ساعتی تیتانیوم کار می­کند و وظیفه آن ذخیره سای اطلاعات مورد نظر کاربر (مانند :تاریخ / و ساعت سیستم // گذاشتن پسورد برروی مدربرد تنظیمات راه­اندازی (بوت ) قظعات مختلف و ...) می­باشد. البته در بخش تنظیمات  Setup مادربرد  توضیح کامل آن آمده است. در اینجا تنها به این نکته اشاره می­کنیم که بایاس اصلی سیستم در بسیاری از موارد از این تنظیمات که در حافظه CMOS  ذخیره شده­اند استفاده می­کند.

شاید بتوان این واژه را به گذرگاه یا مسیر ارتباطی میان ریزپردازنده رم و سایر بخش­های یک رایانه و یا دستگاه­های جانبی متصل به آن تعبیر نمود . به بیان دیگر می­توان گفت که باس در واقع مسیری است: برای دریافت و ارسال اطلاعات  میان CPU  / RAM  و سایر اجزای داخلی و خارجی یک رایانه .

به عنوان مثال : باس سیستم (System Bus)  ارتباط میان CPU  / و RAM را برقرار می­کند و باس­های ورودی / خروجی (I/O) ارتباط میان CPU و سایر بخش­ها را تامین می­نمایند. باس در حقیقت اتصالات فیزیک است که داده آدرس را به صورت فیزیکی بین CPU و حافظه یا رسانه خارجی منتقل می کند.باس سیستم که در واقع باس مرکزی رایانه است پلی ارتباطی میان CPU و RAM و سایر درگاه­هایی مانند:ISA / PCI / USB و... ایجاد می­کند. هر چه سخت­افزار اصلی یک رایانه ( مادربرد و چیپ­ست­های آن و ریزپردازنده) از کیفیت بهتری برخوردار باشند باس سیستم نیز از قابلیت برخوردار خواهد بود.

اصطلاحی است که برای تعریف ساختار و معماری یک مدار مجتمع مربوط به یک قطعه از رایانه (مانند مادربرد مودم کارت گرافیک و ...) به کار می­رود. چیپ یک مادربرد با چیپ ست یک مودم متفاوت است و برای سازگای ( match شدن) آنها با یکدیگر باید از خصوصیات هر یک از قطعات مطلع گردید.

در اینجا تمرکز ما بیشتر بر روی چیپ ست اصلی یک رایانه که متعلق به مادربرد است می­باشد.چیپ ست به صورت کاملا دقیقی به CPUمتصل می­شود و نقش کنترل باس­های آن را برعهده دارد. بدون حضور چیپ­ست Ram  و باس­های ورودی / خروجی نمی­توانند عمل خاصی با CPU انجام دهند. بنابراین چیپ-ست از اجزاری مرکزی یک مادربرد است. چیپ­ست­هایی که وارد بازار می­شوند باید سرعتی بالاتر از سرعت معمول بر روی باس­های مختلف داشته باشند و قادر به حمایت از رم­ها و باس­های جدید باشند.

از طرق دیگر از Chipset می­توان به عنوان قلب یک رایانه نام برد و مسئولیت کنترل و تعیین سرعت نوع پردازنده حاظه و اسلات­های به کار بردن شده را بر عهده آن دانست.

آی­سی فرمان Super I/O Controller یکی از تراشه ­های موجود برروی برد اصلی است که نظارت بر قسمت­های مختلف یک رایانه ( مانند: سی­دی درایو / فلاپی درایو/ صفحه کلید / ماوس/ و پورت­هایی سریال و موازی ) از مهمترین وظایف آن است.

Chipset می­تواند نوع حافظه سرعت پردازنده و نوع تجهیزات جانبی همانند کارت صدا و کارت گرافیک که توسط مادربرد پشتیبانی می­گردند را مشخص نماید. همچنین چیپ ست تعیین می­کند که اجزاری مختلف یک رایانه چگونه و با چه سرعتی کار می­کند؟ هیچ چیپ ستی وجود ندارد که قادر باشد از تمامی اجزای رایانه­ها با قابلیت­های گوناگون حمایت نماید. بنابراین پیش از تهیه رایتاه ابتدا باید چیپ ست آن را مورد بررسی قرارداد تا مشخص شود که آیا ایت چیپ­ست قادر به فراهم نمودن تمامی امکانات مورد نظر ما هست یا خیر

 آشنایی با عملکرد ای دی اس ال "ADSL"

زوج‌سیم مسی تلفن شهری از محدوده فرکانسی میان صفر‌ تا ‌‌2 مگاهرتز پشتیبانی می کند که از این میان فقط برای کاربردهای شهری تلفن ثابت (PSTN) از پهنای باند 4 ‌کیلوهرتز پشتیبانی می‌شود. بدین‌معنی که هنگام استفاده از تلفن معمولی حداکثر باند فرکانسی‌4‌ کیلو هرتز مورد استفاده قرار گرفته و مابقی باند بلا‌استفاده می‌ماند.

سیستم ADSL با‌ بکار‌گیری ‌تکنولوژی های ‌مدولاسیون‌‌ تقسیم فرکانسی و فشرده سازی اطلاعات‌‌‌‌ این امکان را بوجود می‌آورد که سیستم شماره‌گیری تلفن بتواند از پهنای باند ‌‌4 ‌کیلوهرتز خود استفاده کند و مابقی باند فرکانسی آزاد برای اتصال به اینترنت و تبادل اطلاعات میان کاربر و مرکز خدمات‌ ADSL استفاده شود. استفاده از محدوده فرکانس‌‌4‌ کیلوهرتزی نمی‌تواند بیشتر از 56kbps سرعت در‌ اختیار کاربران قرار دهد و با استفاده از یک پهنای باندی معادل ‌‌2 مگاهرتز میتوان تصور کرده که چه ‌مقدار بر سرعت تبادل اطلاعات افزوه می‌شود (چیزی در حدود ‌‌500‌‌ برابر) و در این حالت است که میتوان به سرعت‌های 8mbps و حتی خیلی بالاتر دست یافت (تکنولوژی های جدیدتر‌ADSL قادر به ارائه سرعت‌هایی بیش از‌‌‌‌20mbps می‌باشند). در عمل ‌ADSL از پهنای باند‌فرکانسی‌ 30KHz تا ‌‌138KHz برای ارسال اطلاعات و باند فرکانسی 138KHz تا ‌‌1.1Mhz برای‌گرفتن اطلاعات استفاده می‌کند.

سازندگان تجهیزات‌‌ADSL معمولا از دو استاندارد تقسیم سیگنال فرکانسی استفاده می‌کنند ‌TM و CAP ، ‌استاندارد قدیمی‌ CAP با تقسیم کردن تمام پهنای‌باند به سه بخش مجزا، به مکالمات تلفنی باند صفر تا ‌4 کیلو هرتز را اختصاص می‌دهد و برای ارسال ‌داده (Upstream) محدوده ‌‌25 تا ‌‌160کیلوهرتز و دریافت اطلاعات از باند ‌‌240 کیلوهرتز به بالا صورت خواهد گرفت. بنابراین در نهایت این شیوه از سه کانال مجزا استفاده می‌کند. استاندارد DTM با تقسیم‌ کردن پهنای ‌باند به ‌‌247 ‌کانال مجزا و اختصاص کانال‌هایی برای دریافت و ارسال داده‌‌‌ انعطاف‌پذیری بیشتری را در کیفیت سرویس بوجود می‌آورد. ولی در عوض پیاده‌سازی به مراتب پیچیده‌تری دارد.

 تجهیزات سیستم ADSL

فارغ از تجهیزات مخابراتی تکنولوژی‌های ‌‌DSL بطور ساده در یک نگاه می‌توان گفت‌ ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می‌کند: یک دستگاه معروف به مودمهای ‌DSL در محل مشترکین و دستگاه DSL Access Multiplexer یا DSLAM در محل شرکت ارائه دهنده خدمات. ADSL مودمهای ‌‌DSL که با نام ATU-R نیز از آنها یاد‌ می‌شود، مسئولیت برقراری اتصال میان کامپیوتر مشترک را با خط ‌DSL برعهده دارند. این نوع از مودمها معمولا با ‌USB و یا پورت اترنت ‌‌10base-T به کامپیوتر کاربر متصل می‌شوند. در DSLAM با جدا سازی باندهای فرکانسی 4‌ کیلوهرتزی از دیگر پهنای باند برای هر خط اتصالی ADSL امکان ارتباطات کاربران و اتصال به تجهیزات مجتمع پر‌سرعت را برای اینترنت در مراکز ارائه خدمات ‌ADSL فراهم می‌کند.

فرکانس باند ‌‌‌4kbps نیز به سمت سوئیچ‌های مخابراتی هدایت می‌شود. به هر DSLAM صدها زوج‌سیم متصل می‌شود که در نهایت بسوی یک اتصال اینترنت با پهنای باند خیلی‌ زیاد هدایت می‌شوند و تا وقتی این پهنای ‌باند ‌اشباع نشده است، مشترک می‌تواند به ‌صورت یکنواخت و با سرعت ‌بالا از اینترنت استفاده کند. در سمت مشترک، گاهی نیاز است که از یک‌ دستگاه فیلتر جداکننده بنام Splitter نیز استفاده شود تا میان باند‌فرکانسی صدا برای مکالمات تلفن با اطلاعات ADSL تداخل بوجود نیاید.

 ADSL2 گامی فراسوی اینترنت پر سرعت

فناوری ‌ADSL تحولی عظیم و یک نقطه‌عطف در صنعت ارتباطات راه‌دور و استفاده از شبکه جهانی اینترنت با استفاده از امکانات و زیر ساختهای موجود در کشورها و سازمانها است و امکان خدمات آنلاینی همانند صوت و تصویر و ویدئو را فراهم می‌کند. با این‌وجود با نگاهی فناورانه‌تر به مزایا و معایب ‌‌ADSL، فاصله میان سرعت عملی ارتباطات‌‌ADSL بر روی کامپیوتر مشترکین و بحث محدودیت فاصله میان مراکز‌ ADSL با مشترک دو مشکل پیش‌روی این فناوری هستند. همچنین برخی پارامترهای کیفیتی نیز هنوز در‌‌ADSL پوشش داده نشده بودند. به‌ همین جهت در سال ‌‌2002‌ و ‌‌2003‌‌ استاندارهای جدیدی برای این فناوری با نام ADSL2 و ‌‌+‌ADSL2 تعریف شد. در یک نگاهی کلی ‌‌‌ADSL2 امکان حرکت بسمت سرعتهای نجومی مانند ‌24mbps را فراهم می کند و ‌‌+‌ADSL2 بر مسافت موثر این تکنولوژی تا مرز ‌‌6‌‌ کیلومتر می‌افزاید. این همه ماجرا نیست، امکان انتقال صوت و تصویر، افزایش بهره‌وری از پهنای‌باند و کاهش اتلاف باند‌فرکانسی، تفکیک‌پذیری بهتر باند‌ فرکانسی مکالمات تلفنی با باند ADS و مدیریت‌ توان ‌الکتریکی نیز از مهمترین دستاوردهای فناوری‌های جدید ‌ADSL هستند.
Reach ADSL2 هم استاندارد جدید ‌ADSL است که باز برخی کمبودهای استانداردهای قبلی را کامل نموده است. آنچه گفتنی است تطبیق و سازگاری کامل این نوع از استانداردها با مودمهای از نوع ‌ADSL است. لذا برای بهره‌گیری از این فناوری‌ها نیازی به تعویض مودم و تجهیزات ‌‌ADSL نیست.

 آشنایی با عملکرد وایمکس "WiMax"

خیلی از کاربران اینترنت زمانی را به یاد دارند که توسط مودم‌های Dial-Up به شبکه‌ی پهناور اینترنت وصل می‌شدند و از این دنیای مجازی استفاده می‌کردند. در آن زمان حجم اطلاعات بسیار بسیار کم بود و اکثر وب‌سایت‌ها در کمتر از 10 ثانیه به صورت کامل بارگذاری می‌شدند. رفته‌رفته دامنه‌ی اطلاعات و نیاز کاربران افزایش یافت و این باعث شد تا نوآوری‌های جدیدی در زمینه‌ی ارتباطات بوجود آید. برای مثال فناوری‌های DSL و کابل‌های نوری از جمله‌ی این فناوری‌های جدید در زمینه‌ی تبادل اطلاعات با سرعت بالاتر بود. اما همگی می‌دانیم که در دنیای فناوری اطلاعات تلاش برای نوآوری و بهتر شدن روز به ‌روز جدی‌تر می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید بعضی از فناوری‌های ارتباطی نظیر کابل‌های نوری، هزینه‌های بسیار بالایی دارند و این خود یک نقطه ضعف برای این نوع فناوری‌ها به حساب می‌آید. در کشورهای در حال توسعه که دارای اقتصاد خوبی نیستند، استفاده از چنین فناوری با این هزینه‌ی گزاف مقرون به صرفه نخواهد بود. این خود مسئله‌ای برای پیدایش نوع جدیدتری از فناوری‌های ارتباطی شد که هم هزینه‌ی کمتری داشت و هم سرعت تبادل اطلاعات بالاتر بود. این نوآوری وایمکس "WiMax" نام گرفت. در حقیقت وایمکس یک فناوری جدید ارتباطی از نوع بی‌سیم با پهنای باند وسیع می‌باشد. به بیان تخصصی‌تر، وایمکس نسل دوم پروتکل‌های ارتباطات بی‌سیم می‌باشد که از پهنای باند بالاتری استفاده می‌کند و از تداخل امواج جلوگیری می‌کند؛ که از این طریق می‌توان برای افزایش سرعت انتقال داده‌ها در مسافت‌های زیاد بهره برد.

نام "WiMax" از حروف اول کلمات Worldwide Interoperability For Microwave Access گرفته شده و یک راه حل کارآمد برای دسترسی به اینترنت از طریق امواج مایکروویو است. شما تاکنون شاید بارها نام وایمکس را شنیده اید. وایمکس یک روش بی سیم فوق العاده سودمند و انقلابی در زمینه دسترسی تمامی کاربران در هر سطحی به اینترنت است.

همانگونه که از نام آن پیداست راه حلی برای دسترسی به اینترنت از طریق امواج مایکروویو است. طراحان و مهندسان این روش بر آن هستند تا در آینده ای نزدیک دسترسی بی حد و مرز به اینترنت را برای تمامی کابران تا حد دسترسی به تلفن همراه آسان کنند. همانگونه که اکنون در اغلب کشورهای جهان، داشتن و استفاده از یک تلفن قابل حمل، به پدیده ای معمولی بدل شده است مهندسان IT برآنند تا دسترسی آسان و بدون محدودیت به مکان برای اتصال به اینترنت، برای همگان حاصل شود.

وایمکس در حالت ایده آل اجازه می دهد پهنای باندی حدود 70 mbps میان کاربران و نقطه مرکزی به صورت اشتراکی استفاده شود.

طرز کار وایمکس از نظر استفاده از امواج مایکروویو برای دسترسی مستقیم کاربران به اینترنت تا حدود زیادی شبیه وای فای است ولی با این تفاوت که سرعت آن بسیار بالاتر و برد آن به طور چشمگیری وسیع تر است به طوری که سرعت آن را می توان با خطوط پرسرعت با پهنای باند بال مثل DSL مقایسه کرد.

مهم‌ترین خصوصیت و برتری WiMax که باید عنوان گردد همان قابلیت سیار بودن آن است که موجب می‌شود که این تکنولوژی را وارد لپ تاپ‌ها، کامپیوترهای دستی و در نهایت گوشی‌های تلفن‌های همراه سازد و این امکان را به آن‌ها می‌دهد که دیگر کاربران برای استفاده از اینترنت پر سرعت نیاز به استقرار در یک مکان خاص و یا محدوده? بسیار محدود نداشته باشند و بتوانند در هر حال و حتی در حال حرکت نیز با سرعت‌های بالا از این امکان بهره مند گردند.

از جمله خصوصیات WiMax آن است که علاوه بر داده، صدا و تصویر را نیز به خوبی پشتیبانی می‌کند و سرویسی که ارائه می‌شود به صورت کاملاً نامحدود می‌باشد و هیچ گونه محدودیت حجمی و یا زمانی ندارد و این بدان معناست که کاربر می‌تواند بدون هیچ محدودیت زمانی، در تمام شبانه روز به هر مقدار و حجمی که پهنای باندش اجازه می‌دهد Download و یا Upload داشته باشد.

 چگونگی اتصال به وایمکس

پروتکل‌های وایمکس که توسط موسسه‌ی IEEE تعیین شده ‌است، تحت استاندارد 802.16 می‌باشد که دارای چندین زیر مجموعه می‌باشد. از بین زیر مجموعه‌های این استاندارد، 2 زیر مجموعه کاربرد بیشتری دارند که شامل استاندارد 802.16d برای تجهیزات ثابت و استاندارد 802.16e برای تجهیزات موبایل و ثابت می‌باشد.

فناوری ارتباطی وایمکس دارای مزیت‌های زیادی است از جمله: عدم وجود محدودیت مکانی: به این معنی که کاربر از طریق وایمکس می‌تواند در سراسر منطقه‌ی تحت پوشش این شبکه، از سرویس استفاده کند. امنیت بالا: در این نوع فناوری ارتباطی، داده‌ها در فضا به صورت بسته منتقل می‌شوند که بر روی هر بسته رمزگذاری می‌شود و دسترسی به این داده‌ها تنها توسط کاربر عضو شبکه امکان‌پذیز خواهد بود. خدمات ارزش افزوده: در فناوری ارتباطی وایمکس کاربر علاوه بر استفاده از اینترنت، می‌تواند از خدماتی همچون: تلفن اینترنتی (VoIP)، شبکه‌ی اختصاصی مجازی ( VPN)، انتقال داده‌ها همچون فایل‌های موسیقی، تصویری، ویدئویی و … و بسیاری موارد دیگر استفاده کند. در بلایای طبیعی: به علت برد بالای امواج در فناوری ارتباطی وایمکس، نباید نگران از دسترس خارج شدن آن به هنگام وقوع بلایای طبیعی باشیم. برای مثال در سال 2004 و در جریان سونامی که در اندونزی رخ داد، تنها راه ارتباطی فقط وایمکس بود. در تلفن‌های همراه: همان‌طور که اشاره شد با استفاده از استاندارد 802.16e می‌توان از وایمکس در تلفن همراه نیز استفاده کرد. البته تلفن همراه هم باید از این استاندارد پشتیبانی کند. از جمله تلفن های همراهی که از این فناوری پشتیبانی می‌کنند می‌توان به SAMSUNG SPH-P9000 ،HTC max 4G و NOKIA N810 اشاره کرد. موارد ذکر شده تنها بخشی از مزایای فناوری ارتباطی وایمکس بود.

 وایمکس در ایران

کشور عزیزمان ایران از جمله کشورهای در حال توسعه می‌باشد که برای توسعه‌ی همه جانبه‌ی فناوری ارتباطات پرسرعت، استفاده از وایمکس امری ضروری به نظر می‌رسد. از این رو سازمان تنظیم مقررات رادیویی کشور در تابستان سال 1386، اقدام به مطالعات اولیه برای صدور مجوز وایمکس نمود و بعد از گذشت حدودا یک سال در تیر ماه سال 1387، مزایده‌ی وایمکس در کشور برگزار گردید و در اسفند ماه همان سال، پروانه‌ی برندگان مزایده‌ی وایمکس اعطا شد که در این راستا شرکت خدمات ارتباطی ایرانسل، قرار است در فاز اول، خدمات وایمکس را در شهرهای تهران، مشهد، تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز و کرج ارائه کند.

تصویر نمونه ای از آنتن های مخابراتی وایمکس

تصویر نمونه ای از آنتن های خــانگی وایمکس